هورمون انسولین یک هورمون پپتیدی است که توسط سلول‌های بتا در جزیره‌های لانگرهانس در پانکراس ترشح می‌شود. انسولین وظیفه کاهش سطح قند خون را دارد و در فرایند تبدیل قند به انرژی نقش مهمی ایفا می‌کند. انسولین با اتصال به گیرنده‌های خاص در سلول‌ها، باعث ورود قندها و اسیدهای چرب به سلول‌ها می‌شود. این عمل باعث کاهش سطح قند خون و افزایش ذخیره قند در عضلات و کبد می‌شود. بنابراین، انسولین نقش مهمی در کنترل قند خون و متابولیسم دارد.

 انسولین نقش مهمی در این فرآیند دارد و باعث می‌شود که قند خون کاهش یابد و به جای آن در عضلات و کبد ذخیره شود. این عمل باعث تنظیم سطح قند خون و حفظ تعادل متابولیسمی در بدن می‌شود.

انسولین به‌طور کلی یک هورمون است که توسط سلول‌های بتای جزیره لانگرهانس در غده بیماری لانگرهانس در تولید می‌شود. این هورمون به عنوان یک کلید برای باز کردن درب‌های سلول‌ها عمل می‌کند تا قند خون وارد سلول‌ها شود و در آنجا به انرژی تبدیل شود. علاوه بر این، انسولین باعث می‌شود که قند خون در سطح مناسبی نگه داشته شود و از افزایش یا کاهش ناگهانی آن جلوگیری شود.